Met weemoed denk ik terug aan de ice bucket-challenge. Een bijzondere vorm van medeleven aan ALS-patiënten. Je kieperde een emmer ijskoud water over je heen en maakte een foto. Eenmalig, dacht ik. Maar vervolgens bleef het woord challenge op allerlei manieren plakken. Als late visite die nog niet naar huis wil, terwijl jij steeds niet durft te zeggen dat je naar bed wil. Challenge: mensen die massaal overbodige kleding en make-up uit hun leven bannen. Anderen die een maand lang geen alcohol drinken en vlees eten. Ik zag het om me heen gebeuren, maar deed niet mee.
Maar nu kan ik niet meer terug, ik doe mee met the Minimalism Game. De Amerikanen Joshua Fields Millburn & Ryan Nicodemus hebben dit ultieme opruimspel bedacht. Het motto is: geen spullen meer in je huis en in je leven. Je kunt het met iemand samen doen, mijn man heeft mij gestrikt. Hij is op zijn beurt weer geïnspireerd geraakt door vriendin Sasja, die erover blogde. Er zijn een paar voorwaarden: de afdankertjes mogen niet zomaar worden weggekieperd, maar moeten een nieuwe nuttige bestemming krijgen. Je start aan het begin van de maand en ruimt per dag steeds een voorwerp meer op. Onze twee kinderen van acht en negen doen officieel ook mee. Maar tot nu toe, eigenen ze zich alleen maar spullen toe, die wij uit het huis willen verbannen. Daar hebben we dus een nieuwe uitdaging aan.
Er staat een grote mand in de kamer en vanaf 1 maart stopten we er (per persoon) een voorwerp in. Elke dag een dingetje meer, dus 31 spullen op de laatste dag van de maand. Ik wilde de dvd Allemaal theater niet meer en doneerde hem aan een theatersport-genoot. 3 maart gaf ik twee geborduurde kussensloopjes uit Thailand aan mijn moeder, samen met een sarong. Ze lagen al sinds de terugkeer 16 jaar geleden ergens onderop een stoffenstapel. De mandjes in onze kledingkast voor sokken en ondergoed waar Ralf zich zo aan ergert, gaan nog naar de kringloopwinkel, dag 4. Vandaag is het 8 maart en heb ik al 28 dingen weggedaan.
Toch is dit niet mijn enige uitdaging; Ik eet vanaf eind februari geen vlees en wil dit een maand volhouden. Ook heb ik al een week geen alcohol gedronken. Het is ontzettend verslavend om dingen te laten. Tot er niets meer overblijft om te laten. In april koop ik elke dag bij de Action, drink ik elke dag een glas wijn en eet ik elke dag een stukje vlees of vis. Dan hoef ik even niet meer na te denken wat ik niet mag van mezelf.
Maar nu kan ik niet meer terug, ik doe mee met the Minimalism Game. De Amerikanen Joshua Fields Millburn & Ryan Nicodemus hebben dit ultieme opruimspel bedacht. Het motto is: geen spullen meer in je huis en in je leven. Je kunt het met iemand samen doen, mijn man heeft mij gestrikt. Hij is op zijn beurt weer geïnspireerd geraakt door vriendin Sasja, die erover blogde. Er zijn een paar voorwaarden: de afdankertjes mogen niet zomaar worden weggekieperd, maar moeten een nieuwe nuttige bestemming krijgen. Je start aan het begin van de maand en ruimt per dag steeds een voorwerp meer op. Onze twee kinderen van acht en negen doen officieel ook mee. Maar tot nu toe, eigenen ze zich alleen maar spullen toe, die wij uit het huis willen verbannen. Daar hebben we dus een nieuwe uitdaging aan.
Er staat een grote mand in de kamer en vanaf 1 maart stopten we er (per persoon) een voorwerp in. Elke dag een dingetje meer, dus 31 spullen op de laatste dag van de maand. Ik wilde de dvd Allemaal theater niet meer en doneerde hem aan een theatersport-genoot. 3 maart gaf ik twee geborduurde kussensloopjes uit Thailand aan mijn moeder, samen met een sarong. Ze lagen al sinds de terugkeer 16 jaar geleden ergens onderop een stoffenstapel. De mandjes in onze kledingkast voor sokken en ondergoed waar Ralf zich zo aan ergert, gaan nog naar de kringloopwinkel, dag 4. Vandaag is het 8 maart en heb ik al 28 dingen weggedaan.
Toch is dit niet mijn enige uitdaging; Ik eet vanaf eind februari geen vlees en wil dit een maand volhouden. Ook heb ik al een week geen alcohol gedronken. Het is ontzettend verslavend om dingen te laten. Tot er niets meer overblijft om te laten. In april koop ik elke dag bij de Action, drink ik elke dag een glas wijn en eet ik elke dag een stukje vlees of vis. Dan hoef ik even niet meer na te denken wat ik niet mag van mezelf.
RSS-feed